Kanotocht in Zweden

Op 13 augustus 2016 begon onze kanotocht in Rogen Natuurreservaat in het uiterste zuiden van Zweeds Lapland. Een gebied waarvan men zegt dat het één van Europa's laatste wildernissen is. Acht personen waren aanwezig voor dit avontuur. De seizoenswisseling tussen zomer en herfst liet zijn eerste tekeningen al zien. De dagen korter. De temperatuur gestaag omlaag. Dit leverde grote voordelen op, namelijk minder mensen en de kans op die kleine vervelende mugjes nam ook drastisch af.

Met een kano is het een heel andere manier van bewegen door het landschap. Zittend waarbij de armen het werk verrichten. Constant om je heen kunnen kijken in tegenstelling tot een wandeltocht. Na elke bocht levert het een ander vergezicht over het vlakke water op. Deze manier van verplaatsen is minder zwaar dan wandelend met een zware rugzak. En dan de stilte en rust die erbij komt kijken. Zeker als je gebruik maakt van de Indian Stroke. Een zo goed als geruisloze manier van peddelen. Zo begonnen we de week; een uitleg over het in- en uitstappen in de kano, de verschillende peddeltechnieken en andere noodzakelijke weetjes. Nadat iedereen de kano enigszins onder controle had begon de onze kanotocht pas echt. Verder alleen instructies wanneer het nodig was. Op één dag na bestonden onze kanodagen uit trajecten van A naar B. Eén kayak was mee vanwege het oneven aantal personen. Iedereen kon hiervan gebruik maken wat vooral later in de week dankbaar werd gedaan.

Een week lang één met de kano en zijn omgeving. De routine van deze trektocht. Bivak. Kampvuur. Rust. De hamvraag; hoe zal het weer zijn? Droog is logischerwijs comfortabeler dan regen en met een zonnetje zal het nog meer genieten zijn. Is het ook nog eens windstil dan voelt het helemaal lekker warm aan. De werkelijkheid lag hier niet ver vanaf. Alleen tijdens de eerste avond hadden we regen en op de eerste kanodag relatief veel wind, maar verder was het waarop we hadden gehoopt. Veel zon en weinig wind. Wat een genot.

Geen last van mugjes, ook wel knutten genoemd. Sommige momenten gewoon lekker in je t-shirt. Omdat we graag een kampvuur wilden stoken waren we afhankelijk van aangewezen bivakplaatsen. Mooie plekken waar genoeg ruimte was voor vele tarpen en tenten. Iedere keer de beschikking over een kleine windshelter waar krap acht personen in konden vertoeven. De vuurplaats net ervoor. Een grote bak waarin gestookt mag worden. Het ziet er geleefd uit, dat wel. Maar als back-up hadden we ook gasbrandertjes bij ons. Zo konden we gaan en staan waar we wilden. Toch had niemand daar de behoefte aan en maakten we dankbaar gebruik van deze kampplaatsen met de bekende houten 'dixi's'.

Zelf overnachtte ik onder een tarp in combinatie met een muskietennet. Zo lag ik niet tussen 'vier muren' in, maar had ik zelfs vanuit mijn shelter een panorama uitzicht op de omgeving. Ook kon ik deze tarp op verschillende wijzen opzetten wat mij nog meer vrijheid gaf. En niet geheel onbelangrijk; het is klein en lichtgewicht. Voor mij de ideale onderkomen als ik mij tussen bomen begeef. Een ander persoon had dezelfde combinatie als mij. Ook maakte iemand gebruik van een tarp in combinatie met een hangmat en de overige groepsleden sliepen in tenten. Het is maar net waar je zelf behoefte aan hebt.

We hadden één kanovrije dag. Als invulling besloot een deel van de groep een wandeling te maken naar een dichtbij gelegen bergtop, een ander deel ging met succes vissen en een enkeling bleef achter. Dit eiland was gewoon perfect om een pauze in te lassen. Supermooie bivakplaatsen met zicht over het grote meer met in de verte de vele bergtoppen. 's Avonds nog even genieten van een houtgestookte sauna. Tot in de kern warm worden om vervolgens in het ijskoude meer in te springen om koud te worden tot op het bot. En dan weer opnieuw. Goed voor lichaam en geest.

Meerdere momenten was het intens genieten. Net zoals een dag waarop er geen wolkje aan de hemel was. Mooi! We zitten in hoge luchtdruk. Wie gaat er mee de berg op om daar te overnachten? Eén avonturier was hiervoor wel te porren. Zo klommen we tegen zonsondergang de berg op. Soms met pittige stukjes, maar uiteindelijk beloond met een prachtig uitzicht. Niets anders dan bergen, rotsen, meren en bomen als uitzicht. Wat voel ik mij dan nietig in dit geheel. De pracht van de natuur in volle glorie. Zelfs wanneer de zon onder was. Een volle maan trok over de zuidelijke horizon en bracht een serene weerspiegeling in diverse meren. In een nis tussen de rotsen zat ik in mijn slaapzak deze pracht te aanschouwen. Heerlijk deze momenten van rust en bezinning. Net zolang totdat mijn ogen dichtvielen. De volgende morgen wakker worden was niet minder mooi. Een dikke laag bewolking had plaats genomen in het dal. Ik lag daarboven samen met de vele bergtoppen in de omgeving. Alsof er een matras van wolken onder mij lag waar je zo overheen kon lopen. Mijn camera had ik in de nacht aan de noordelijke zijde opgesteld om eventueel het noorderlicht vast te leggen. Vanwege de koude harde wind was het niet mogelijk aan deze zijde te liggen. Jammer, want wat bleek; de gehele nacht danstte het noorderlicht aan de horizon.

Toch waren er momenten waarop we de handen uit de mouwen moesten steken. Niet elk meer of beek sloot op elkaar aan waardoor we een aantal keren de kano's over land moesten verplaatsen om onze route te kunnen vervolgen. Twee personen namen één kano op de schouders en zo liepen we naar de volgende instapplaats. Dan weer terug om de bagage op te halen. Er waren twee lange portages van 600 en 700 meter en daarnaast nog een vijftal kleinere. Zeker de lange stukken waren relatief pittig met de rotsige wandelpaden. Voor één deelneemster was dit te zwaar. Gelukkig ben ik fit genoegom een keer extra te lopen wat ik überhaupt helemaal niet erg vind. Dit gaf wel een mooi beeld hoe de pioniers ooit met kano door een gebied trokken. Echter zal volgend jaar de langste portage vervallen zodat het voor toekomstige deelnemers de fysieke uitdaging minder groot wordt.

Voor mij was dit programma hét juweeltje van het seizoen 2016. Daarom zal deze kanotocht niet snel van mijn agenda verdwijnen tenzij er natuurlijk geen interesse meer voor is. De eerstvolgende kanoweek in Rogens Natuurreservaat is van 22 t/m 29 augustus 2017. Voor meer informatie zie de uitgebreide informatie pagina van deze kanotocht in Zweden.