Vijf vrienden op survival

Voor dit groepje werd er op aanvraag een survivalweekend gehouden. Dat wil zeggen; eerst een theoriedag waarop alle basisprincipes worden vermeld en waarop het bouwen van de hut van start gaat en vervolgens begint 's avonds de survival van bijna twee dagen waarbij weinig materiaal voorhanden is.

Al gauw bleek dat deze mannen van aanpakken wisten. De ene lange tak en boomstam na de andere werd het bos uitgetrokken die ze gingen gebruiken voor hun tipi die zou gaan bestaan uit takken en bladeren. De samenwerking tussen elkaar verliep bijzonder goed. Tijdens een overleg had een ieder inbreng en vervolgens werden knopen snel en unaniem doorgehakt waarna het vlotte werktempo meteen weer werd opgepakt. Dit had als resultaat dat de prachtige tipi bijna voor de avond al klaar was!

Omdat alles zo voorspoedig liep, had ik het idee dat dit team wel een extra uitdaging kon gebruiken. Tijd voor een skinny dip was mijn voorstel. En jawel...zonder twijfel liepen de mannen mee en gingen ze één voor één kopje onder in de koude rivier!

De eerste nacht was geen comfortabele nacht, maar dat is natuurlijk niet vreemd als je geen slaapmatje en slaapzak tot je beschikking hebt. Zodoende werden er een aantal aanpassingen doorgevoerd waardoor de tweede nacht wel iedereen goed had geslapen met temperaturen rond de 6 graden. Het natuurlijke eten bestond uit diverse noten, een paar paddestoelen, planten en een enkele insect. Ze hadden zelfs koffie! Waar ze dat van hadden gewonnen is mij nog steeds een raadsel.

Zondag eindigde de survival eerder dan gepland omdat de groep graag vuur wilden maken met een vuurboog. Ik heb standaard een paar setjes liggen en hierdoor kon ik aan hun wens tegemoet komen. Eerst even energie opladen door een goede lunch gevolgd door alweer veel inspanning, maar dan om vuur met houtwrijving te maken. Dit is al niet makkelijk voor een beginner en zeker wanneer je net een tweedaagse survival erop hebt zitten. Toch is het één persoon gelukt om vuur te maken en een tweede zat er heel dichtbij.

Ook tijdens dit programma lieten de edelhert bokken hun geburl tijdens de avond, nacht en ochtend luid en duidelijk horen. Deze oergeluiden galmden door de vallei heen en gaf een extra dementie aan deze survival.